Blazor เป็นเฟรมเวิร์คตัวหนึ่งในตระกูล ASP.NET เอาไว้เขียนเว็บแอพแบบหน้าเดียว (single-page) ด้วย HTML ผสมกับ C# แทนที่จะเป็น JavaScript จุดเด่นของ Blazor คือใช้ภาษา C# ที่นักพัฒนาสาย .NET คุ้นเคย, ใช้โค้ด C# ทั้งฝั่งไคลเอนต์และเซิร์ฟเวอร์, ใช้ไลบรารีของ .NET ได้, มีระบบ UI component ให้พร้อมสรรพ ก่อนหน้านี้ การทำงานของ Blazor คือต้องรันเซิร์ฟเวอร์ Blazor ที่เป็น .NET ด้วย แต่ล่าสุดในงาน Build 2020 ไมโครซอฟท์เพิ่มวิธีรัน Blazor แบบที่สองคือ Blazor WebAssembly แปลงโค้ดของรันไทม์ .NET เป็น WebAssembly ที่รันในเว็บเบราว์เซอร์รุ่นใหม่ๆ ได้ทั้งตัว เมื่อเปิดหน้าเว็บที่เขียนด้วย Blazor ขึ้นมา ตัวรันไทม์ .NET WebAssembly จะถูกดาวน์โหลดมายังเบราว์เซอร์ เริ่มทำงานและประมวลผลหน้าเว็บ Blazor บนเครื่องของผู้ใช้ ทำให้ไม่ต้องใช้เว็บเซิร์ฟเวอร์เลย มันจึงกลายเป็น standalone static site ที่สามารถทำงานออฟไลน์ได้สมบูรณ์ ทำงานได้แบบไม่ต้องตั้งเซิร์ฟเวอร์ .NET ให้สิ้นเปลืองเวลาและทรัพยากร เหมาะกับการแจกจ่ายเว็บแอพไปรันในสภาพแวดล้อมที่ค่อนข้างจำกัดเรื่องอินเทอร์เน็ต แต่ยังคงฟีเจอร์เท่ากับ Blazor เวอร์ชันที่รันบนเซิร์ฟเวอร์ปกติ ตัวอย่างหน้าจอเว็บแอพ Blazor ที่รันในเครื่องไคลเอนต์อย่างเดียว ตัวอย่างโค้ดของ Blazor ที่เขียน HTML ผสมกับ C# เลย Blazor WebAssembly 3.2.0 ถือว่าเป็นรุ่นใช้งานได้จริงแล้ว ต้องใช้ร่วมกับ .NET Core 3.1 ขึ้นไป คลิปวิดีโอแนะนำ Blazor WebAssembly ที่มา - ASP.NET Blog Topics: ASP.NETWebAssembly.NETWeb AppMicrosoftDevelopmentC#